Rritja Globale e Konservatorizmit: Një Ndryshim i Fuqisë Politike

Ndryshimi më i madh gjeopolitik në botë ka më pak lidhje me konkurrencën midis fuqive të mëdha dhe më shumë me fuqinë e njerëzve. Ky forcë e fuqishme është ngritja e konservatorizmit global. Ky dinamizëm i ri mund të ketë më shumë rëndësi në afat të shkurtër sesa çfarë mendojnë Pekini, Moska, Teherani, Brukseli, Parisi, Berlini, Tokio, Delhi apo Uashingtoni.

Progresistët në Perëndim

Bota po vëzhgon sesi konsensusi i Davosit po venitet si një iPhone që funksionon me 1% bateri. Sa kohë do të kalojë përpara se George Soros dhe Greta Thunberg të bëhen thjesht pyetje në kuize?

Dikur, progresistët besonin se do të përcaktonin ata se çfarë do të thoshte progresi. E gjithë premisa e projektit liberal modern bazohej në një përpjekje të pamëshirshme për të vendosur një ortodoksi globale—në çdo gjë: klimë, qeverisje, migracion, gjini, ekonomi, ligj, media, teknologji dhe madje edhe sobat me gaz. Edhe kur Kina, Irani dhe Rusia, ekstremistët radikalë të llojeve të ndryshme dhe oportunistë të tjerë e çanë rrugën e tyre përmes rendit të bazuar në rregulla, liberalët rrinin si romakët duke pjekur marshmallow pranë një vomitoriumi, ndërsa barbarët trokisnin në porta.

Një botëkuptim alternativ ka dalë në pah sepse parajsat liberale po vyshken kudo, sensi i përbashkët është tharë, prosperiteti po bie si frutat e kalbura nga pemët, besueshmëria është shtypur dhe lumenjtë e ëmbël të lirisë janë kthyer në moçal. Megjithatë, ringritja e konservatorizmit ka ndodhur gjithashtu sepse po ofron një alternativë të besueshme për një jetë më të mirë.

E majta mund të mos e ketë vënë re ngritjen e së djathtës sepse kjo lëvizje nuk ka një etiketë të vetme—e djathtë, qendër-e-djathtë, konservatore, konservatore sociale, konservatore ndërkombëtare, konservatore kombëtare, freecon, neocon, liberale klasike, populiste, etj. Ata mendonin se e djathta ishte vetëm një bandë pirate. Kjo shumëllojshmëri emrash gjithashtu reflekton pse e majta nuk e kupton dot të djathtën apo burimin e forcës globale të konservatorëve.

Projekti konservator global është doppelganger-i i Davosit. Në vend që të ndërtojë një lëvizje përmes përcaktimit të një ortodoksie, konservatorizmi ka sukses duke refuzuar një ortodoksi politike. Mungesa e një ortodoksie rezulton të jetë forca e vërtetë e konservatorizmit modern: popuj të ndryshëm të bashkuar më shumë nga interesi i përbashkët dhe etika sesa nga politika apo ideologjia e ngurtë. Konservatorizmi modern nuk do të thotë më të ruash atë që është e vjetër; ai ruan atë që funksionon, duke e përshtatur veprimin me kushtet e botës moderne, pa sakrifikuar parimet për hir të "progresit" progresist.

Hapësira Konservatore

Duke punuar për çështje të ngjashme, konservatorët po lidhen me njëri-tjetrin, po ndërtojnë besim dhe po e zgjerohen në një rrjet më të madh që i tejkalon këto çështje, duke ndikuar në fushat e sigurisë kombëtare, ligjit dhe politikave të brendshme.

Ekosistemi konservator në zhvillim është një ngjarje historike që po ndryshon botën, duke krijuar një besim të ri në axhendën konservatore dhe angazhim për bashkëpunim më të ngushtë, veçanërisht në Evropë, Amerikën Latine, Afrikë, SHBA dhe Kanada, si dhe në Indo-Paqësor, duke përfshirë Australinë, Zelandën e Re, Indinë dhe Korenë e Jugut. Këtu janë disa nga çështjet që bashkojnë konservatorët globalisht:

• Energjia dhe Mjedisi: Konservatorët tani sfidojnë objektivat NetZero dhe tranzicionin e gjelbër, duke promovuar një qasje që përqendrohet te siguria energjetike dhe shmangia e varfërisë energjetike.

• Migracioni Masiv, Siguria Kufitare dhe Sovraniteti Kombëtar: Kontrolli i migracionit të pakufizuar është një çështje e përbashkët për konservatorët.

• Woke-izmi: Një term që përfshin përpjekjet për të imponuar një agjendë politike duke deformuar kulturën, ligjin dhe moralin.

• Liria e Fjalës, Integriteti Zgjedhor dhe Lufta Ligjore: Konservatorët e shohin shtypjen e lirive dhe përdorimin e drejtësisë për qëllime politike si "armë të reja të shtypjes masive".

• Antisemitizmi dhe Antizionizmi: Urrejtja ndaj hebrenjve dhe Izraelit po përdoret si mjet për të çuar përpara një politikë të dhunshme të identitetit.

• Sfida e Kinës: Konservatorët po kërkojnë strategji për të përballuar ndikimin destabilizues të Pekinit.

• Jeta e Mirë: Një ekonomi që funksionon për njerëzit e zakonshëm, jo vetëm për elitat.

Kapërcimi i Peizazhit

Konservatorizmi modern është i guximshëm dhe përmbysës. Por jo çdo aktivist që e quan veten konservator është udhëtar i përbashkët. Konservatorizmi është më shumë sesa taktika—qëllimet dhe vlerat kanë rëndësi. Populizmi konservator nuk rrotullohet rreth një lideri të vetëm, por rreth zgjidhjeve për problemet reale të njerëzve.

E majta shpesh përpiqet ta etiketojë çdo lëvizje konservatore si vegël të aktorëve të këqij ose si të drejtuar nga "Hitlerë të rinj". Demonizimi i së djathtës është taktika e tyre e preferuar për të heshtur konservatorët. Konservatorët duhet të përcaktojnë vetë kush janë aleatët e tyre të vërtetë dhe kush janë ata që duhen refuzuar. Si parim etik, askush nuk mund të pranojë racizmin apo antisemitizmin. Për shembull, Putini mundohet të maskojë regjimin e tij të keq duke pretenduar se qëndron për vlera tradicionale kristiane. Të besosh se Putini është konservator është njësoj si t'i kërkosh Hanibal Lecterit të gatuajë darkën.

Konservatorizmi global po bëhet forca përcaktuese e shekullit të 21-të. Ky është një moment zgjedhjeje për shumë kombe dhe qytetarë—të mbeten të kapur nga një elitë e vetëshpallur si shpëtimtare, apo të përqafojnë një të ardhme të bazuar në liri, prosperitet dhe traditë.

https://www.19fortyfive.com/2025/02/the-global-rise-of-conservatism-a-new-political-power-shift/